Uyandım

Tuhaf uyandım bugün.

Kabuslarla uyumaya çalışırken kendimle konuşarak uyandım.

“Neden yapıyorsun bunu kendine?” dedim kendime.

Soru buydu belki de.

“Bilmem” dedim.

“Neden sevmiyorsun kendini ?” dedim sessizce.

İşin sırrı bndaydı belki de: ”Önce ben” diyebilmekte, önce kendini sevebilmekte…

Hafif tebessüm ettim,

“Deniycem” dedim.

Gülümsedim kendime, “Günaydın dünya” dedim herkese.

Onlar hala uyuyorlardı,

Olsun…

Benim erken uyandığım iyi oldu.

Konuştum kendimle.

Ve söz verdim en çok kendimi seveceğime.

3.1.2011, 6:41 a.m.